یه سری همون ابتدای شهید شدن رئیس جمهور ایران، شیرینی پخش کردن و بهونه‌شون هم گورستان دسته جمعی خاوران بود.
این جور موقع ها صد در صد سعی می کنم رد یا قبول نکنم. یه مقدار دنبالش گشتم و متوجه شدم این وسط خیلی بحث ها وجود داره ولی قطعا گورستان دسته جمعی نبوده ولی اینکه لفض دخترها به کار می ره و ۲۰ ساله به نظر یه جور بزرگنمایی برای سوء استفاده از احساسات انسانی هست.
از اون طرف یه نفر برگشته قشنگ قضیه رو شخم زده. البته علمی هم نسبت به این یکی ندارم ولی احتمال ۷۰ درصد به نظریه دوم می دم که درست باشه.
چون به شخصه برخوردها رو دیدم. بعضی ها انقدر روی توهمات القایی دیگران عمیق شدن که انگار یه صحنه های هلوکاستی در ذهنشون ساخته شده.
مثلا برای قضیه ۸۸ هم شاید شنیده باشید که کهریزک و بطری داستان شده بود. حالا که فکر می کنم، متاسفانه در خدمت سربازی از این جور رفتارهای بد جنسی کم نیست و دنبال علتش نیستم. بیشتر دنبال اینم که بگم، وقتی یه همچین حالتی وجود داره و در قضیه اون سال هم، قطعا یه سری سرباز وجود داشتن، اینکه مستقیم رفتارها رو به یک نظام و مردمش نسبت بدیم، خیلی نامردیه.
اکثرا دیدم می گن لعنت به جمهوری اسلامی و وقتی ازشون می پرسم، جمهوری که یعنی مردمی، اسلامی هم که دین من هست، منظورت رو دقیق بگو، لعنت به امثال من؟ چیزی ندارن بگن
انگار تمام شکست ها و کاستی ها و کاهلی هاشون رو جمع کردن و یه جا بهونه کردن سر یه چیز که البته نمی دونن چیه
صد در صد حکومت ایران مثه همه حکومت های دیگه مشکلاتی داره. اما مزایا هم کم نداشته. این حکومتی هم که به نام حکومت اسلامی نام می‌برن، به نظرم هیچ شباهتی نداره با اسلام و حکومت علی وار و امام زمان پسند. از خودم بگم که به عنوان یه شهروند عادی اگر حکومت اسلامی بود خیلی کارها رو نباید می‌کردم و خیلی کارها رو باید انجام می‌دادم.
ولی اینها دلیل نمی شه به سمت حکومت اسلامی نریم یا به حکومت اسلامی کاستی های حکومت‌های دیگه رو بچسبونیم و اصل موضوع رو خدشه دار کنیم.
حکومت اسلامی با اون چیزی که تبلیغات علیه کاستی‌های حکومت مسلمونها زیاد شده قطعا فرق می کنه. به قولی انشاء ننوشته‌س که غلط نداره. پس هر کس در هر جای دنیا درست عمل کنه به هر اسمی، از نظر یک مسلمان واقعی، اون رو باید به عنوان اسلام ارجحیت داد. حالا اگر قراره کل دنیا ملغمه ای از خوبی ها و بدی ها باشند، شما جمع خوبی هاشون رو بخشی از حکومت اسلامی حساب کنید.
دلیل اینکه این رو می گم اینه که شما هر جا با هر کسی صحبت می کنید، هیچ برنامه ای برای بعد از مرگ نداره و تنها جایی که از مرگ به عنوان آغاز راهی جاودانه صحبت می کنه، در اسلام هست و براش برنامه هم داره.
تا جایی که بنده می دونم، فلاسفه‌ای مثل ملاصدرا و علامه حسن زاده آملی این راه ها رو رفتن و خیلی از ما بیشتر عمیق بودن. پس به جای فسلفه بافی و گرایشات رنگین کمونی که این روزها متاسفانه جای انسانیت رو تنگ کرده، بهتره برگردیم ببینم از کجا اشتباه اومدیم و به کجا می خوایم بریم.