داکر چیست؟
یک ظرف آماده برای هر کاری. میخواید وب سرویس بیارید بالا، داخل ظرف یه nginx بریزید. نیاز به php دارید داخلش از dockerhub انتخاب کنید چی میخواید قرار بدید. میخواید دیتابیس داشته باشید، داخل یک ظرف از داکر mysql بیارید بالا
به همین سادگی. بیشتر اطلاعات نیاز دارید. فعلا دست نگه دارید.
با مثال جلو بریم
داکر روی لینوکس
اصل داکر روی سیستمهای unix base هست. اگر هم روی ویندوز بالا بیارید در واقع یه لینوکس روی ویندوز به وجود اورده و اونوقت داکر رو استفاده میکنید
اصلش هم خاصیت cgroup داخل هسته لینوکس هست که بحث راجعبهش اینجا فایده نداره
در این حد بدونید که این خاصیت در واقع یه سری پراسس ها رو داخل سیستم عامل زندانی یا jail میکنه. این کار رو با دستور chroot هم میتونید امتحان کنید. منتهی دنگ و فنگ زیاد داره و در واقع با روی کار اومدن containerها این کار رایج شده و داکر در اصل میاد یه سری پراسسها رو داخل یک محیط ایزوله و جدا به عنوان یه سرویس جدا بالا میاره، که میتونیم یه سیستم عامل فرضی داخل سیستم عامل اصلی بشناسیمش
docker-compose
دانشمندان اومدن یه سری راهکار آسونتر برای به هم پیوسته کردن چند تا داکر یا ظرف ابداع کردن. به این صورت که داخل یه فایل که عموما با پسوند yml یا yaml قرارش میدن تعدادی سرویس تعریف میکنن تا این ها در کنار هم یه اپ رو بالا بیارن
مثلا یه nginx و یه php-fpm و یه mysql در کنار هم همچین فایلی رو تشکیل میدن:
version: 3.8
services:
nginx:
image: nginx
php:
image: php-fpm
mysql:
image: mysql
طبیعتا به همین سادگی نوشته نمیشه و کلی و گزینه و انتخاب داره که باید اضافه بشه
من اومدم یه جا کلی docker-compose جمع کردم که خیلی به دردم میخوره
دوست داشتید میتونید از اون ها استفاده کنید:
https://github.com/rivassh/docker-compose
یکی از این ها که از قدیم روش کار میکردم، مربوط به proessmaker بود و یه ریپو جداش کردم
https://github.com/rivassh/processmaker-several-version
بالا اوردن پراسس میکر ۴ روی داکر
وقتی از ریپوی بالا کلون بگیرید، داخل پوشه php8.3 می ریرید و اونجا از .env.example یه کپی میگیرید و اسمش رو میذارید .env
حالا کافیه دستور docker-compose up -d رو بزنید و بعدش داخل داکر مربوط به fpm دستورات زیر رو اجرا کنید:
php artisan key:generate
php artisan passport:key
php artisan migrate –seed
npm install ; npm run dev
حالا دیگه میتونید همچین صفحهای رو ببینید:
نام کاربری و رمز عبور، باید admin باشه. بعد از ورود یه همچین صفحهای رو مشاهده خواهید کرد:
از اینجا به بعدش شبیه پراسس میکر قبلی هست با این تفاوت که اسمهاشون یه کم عوض شده و دستهبندی شدن. مثلا به جای فرم screen داریم
از راهنمای زیر میتونید کمک بگیرید برای کار با api ههای rest و استفاده از فرایندها در اپ های دیگه
https://developers.processmaker.com/working-with-the-api/starting-a-request-via-rest-api
هر جای مطلب گنگ بود یا مشکلی داشتید، یا آموزش اضافی لازم داشتید، کامنت بذارید تا خدمتتون ارائه بدم
ممنون از توجهتون