در کنار سعید کار کردن به من یاد داد که هر چند حرفه‌ای و با تجربه، دلیلی نیست که همه چیز رو بدونی
سوال کردن یک چیز ساده‌س و دلیل ندانستن نیست
نحوه رفتار آدمیزاد با خودش نشون می‌ده که چه‌طور با دیگران برخورد می‌کنه
سعید می‌گفت دوس داره بعد از اینکه یه کاری رو موفق انجام داد، برای خودش یه هدیه بگیره
هنوزم که هنوزه کدهای سعید در قسمت های حیاتی دکتر دکتر بدون تغییر داره کار می‌کنه و این نشون از آینده نگر بودن و ظرافت داشتن در کارش رو داره
من هیچ وقت نمی‌تونم مثه سعید و امثالشون باشم، چون استایل زندگی‌شون هم فرق می‌کنه، یادمه همیشه دستش رو میزش می‌چرخید، انگار کوچکترین ناهماهنگی رو هم کنار می‌برد و میزش همیشه مرتب به نظر می‌رسید
اما خدا می‌دونه داخل مغزش چی می‌گذشت که دیگه خب ترجیح داد یه روز نباشه. به هر حال شاید منم جای سعید بودم همین کار رو می‌کردم ولی دوس داشتیم کنارمون باشه. خیلی چیزا ازش یادگرفتیم.
از رفتار و وجناتش بیشتر، به هر حال ما همه دهه ۶۰، ۷۰ به بالا بودیم و سعید دهه ۵۰ سر حال و خوش تیپ
خیلی وقت پیش می‌خواستم در مورد سعید بنویسم. راستش در مورد یکی از دوستام یه بار مطلبی نوشتم که دیدم بعضی ها می‌آن و اشکالات طرف رو کامنت می‌کنن. خب اینکه مسلما هر انسانی اشکال داره و باز هم حق می‌دم که یه مقدار حسودی‌شون بشه وقتی داریم از یه نفر تعریف می‌کنیم. ولی خب با رفتن سعید ترس و دلهره‌ای تا مدت‌ها بر من چیره بود که البته طبیعی و سازنده به نظر می‌رسید
راستی اسم برادرم هم سعید هست و از این بابت ناخودآگاه در ذهنم احساس برادری نقش بسته بود. همین شاید باعث شده بود با وجود ۱۸۰ اختلاف عقیده در کنار هم از کار لذت ببریم.
امیدوارم هر جا هست موفق باشه و بهترین ها رو برای خودش و خانواده‌ش آرزو دارم
پ.ن: یادم رفت این رو بگم. عنوان در کنار سعید بود. این مجاورت فیزیکی خیلی تاثیر داره حتی تا جایی که ناخودآگاه متوجه عادات فرد کناریت می‌شی. یکی از خوبی‌های حضوری کار کردن شاید همین باشه که این تجارب غیرقابل بیان ناخودآگاه منتقل می‌شه. منتهی بعضی جاها هم ممکنه باعث حساسیت‌های خاص از نظر روانی در افراد بشه
احساس می‌کنم وقتی سعید رفت یه جورایی تنها شده بودم. چون بزرگتر از ما بود و بالاخره تجربه‌های بیشتری داشت. وقتی در کنار بزرگی قرار می‌گیری، بزرگی‌ش می‌گیرتت و احساس می‌کنی تو هم بزرگی، ولی وقتی این بزرگ (حالا چه سنی، چه مقامی و …) رو بالاسرت احساس می‌کنی نه کنارت، کم‌کم بهت فشار میاد